شاکر محمدی؛ علی امامی میبدی؛ افشین جوان؛ امیرحسین فاکهی
چکیده
نیاز به برنامهریزی بلندمدت در بخش انرژی و بهرهگیری از ابزارهای طراحی سیاستگذاری در این بخش از موضوعات مهم و راهبردی کشور به شمار میرود. هدف اصلی در این مقاله اندازهگیری مقدار عرضه و تقاضای انرژی در بازة زمانی 1420-1393 در سناریو مرجع و سناریوهای سیاستگذاری و محاسبة میزان صرفهجویی نفت و گاز تحت سناریوهای جدید مدیریت عرضه (بخش ...
بیشتر
نیاز به برنامهریزی بلندمدت در بخش انرژی و بهرهگیری از ابزارهای طراحی سیاستگذاری در این بخش از موضوعات مهم و راهبردی کشور به شمار میرود. هدف اصلی در این مقاله اندازهگیری مقدار عرضه و تقاضای انرژی در بازة زمانی 1420-1393 در سناریو مرجع و سناریوهای سیاستگذاری و محاسبة میزان صرفهجویی نفت و گاز تحت سناریوهای جدید مدیریت عرضه (بخش تبدیل انرژی) و تقاضا نسبت به سناریو مرجع است. نتایج حاصل از مدلسازی در زیر بخشهای مختلف انرژی بیانگر رشد فزایندة تقاضای انرژی از 1321 میلیون بشکه معادل نفت خام در سال 1393 به 3/2471 میلیون بشکه معادل نفت خام در سال 1420 میباشد. با تعریف سناریوهای جدید و اتخاذ سیاستهای مدیریت سمت تقاضا و عرضه، مقدار صرفهجویی در تولید نفت خام در سال افق برنامهریزی به 119/702 میلیون بشکه معادل نفت خام میرسد که از میزان صادرات نفت خام سال پایه بیشتر بوده که میتواند به سرجمع صادرات نفت خام در سال افق برنامهریزی اضافه شود. این نتیجهگیری حرکت به سمت بهرهگیری از سیاستهای مدیریت تقاضا و عرضة انرژی (بخش تبدیل انرژی) و هم چنین جایگزین کردن انرژیهای تجدیدپذیر بادی و خورشیدی به جای سوختهای فسیلی را نمایان میسازد.