نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• داوود قبادی ¹
• بیتا تبریزیان ²
• صابر خندان علمداری ³

¹ دانشجوی دکتری رشته مدیریت تکنولوژی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد رودهن،رودهن، ایران

² استادیار گروه اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، ایران.

³ استادیار مدیریت صنعتی- تولید، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، ایران

چکیده

این پژوهش با هدف طراحی یک مدل مفهومی برای بهبود ظرفیت نوآوری در شرکت‌های پیمانکاری (EPC) بر اساس روش استراوس و کوبین (1989) انجام شده‌است. این مطالعه با استفاده از روش کیفی و نظریه داده‌بنیاد انجام گردید. در فرآیند انجام پژوهش، با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته، اشباع نظری پس از هفدهمین مصاحبه به‌دست آمد. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران فعال در حوزه نوآوری شرکت‌های پیمانکار (EPC) بود. در این پژوهش، برای تضمین کیفیت نتایج از سه معیار "مقبولیت"، "قابلیت تأیید" و "اعتمادپذیری" استفاده شد. سپس نتایج حاصل به متخصصان پژوهش ارائه و تأیید آن‌ها دریافت شد. یافته‌های تحقیق نشان‌می‌دهد که ظرفیت نوآوری را می‌توان به شش دسته تقسیم کرد: نوآوری تدریجی، نوآوری بنیادین، نوآوری بازار، نوآوری افزایشی، نوآوری فناورانه، و نوآوری تجاری. اگر هر یک از این قابلیت‌ها به‌عنوان یک فرصت در نظر گرفته شود، قطعاً با برنامه‌ریزی و اجرای راهکارهای مناسب، می‌توان شرایط لازم برای ارتقای ظرفیت نوآوری را فراهم کرد.

کلیدواژه‌ها

• نوآوری
• ظرفیت نوآوری
• شرکت‌های پیمانکاری

موضوعات

• مطالعات اقتصادی مرتبط با حامل‌های انرژی (فسیلی، تجدیدپذیر و برق)

عنوان مقاله [English]

Designing a conceptual model for promoting innovation in contracting companies (EPC)

نویسندگان [English]

• davood ghobadi ¹
• bita tabrizian ²
• Saber Khandan Alamdari ³

¹ PhD student in Technology Management, Islamic Azad University, Roudehen Branch, Roudehen, Iran.

² Associate Professor of Economics, Islamic Azad University, Roudhen Branch, Roudhen, Iran

³ Assistant Professor of Industrial Management - Production, Faculty of Management and Accounting, Islamic Azad University, Roudehen Branch, Iran.

چکیده [English]

This research aimed to design a conceptual model for enhancing innovation capacity in EPC companies, based on Strauss and Corbin’s (1989) method. The study was conducted using a qualitative approach and grounded theory. Through purposeful sampling and semi-structured interviews, theoretical saturation was achieved after the 17th interview. The statistical population of this research included managers active in the field of innovation in EPC companies. To ensure the quality of the results, three criteria—credibility, confirmability, and reliability—were used, and the findings were presented to experts for validation and were approved. The research findings indicate that innovation capacity can be divided into six categories: incremental innovation, radical innovation, market innovation, process innovation, technological innovation, and business innovation. By viewing each of these capabilities as opportunities, and with appropriate planning and solutions, the foundation for enhancing innovation capacity can be established

کلیدواژه‌ها [English]

• Innovation
• innovation capacity
• contracting companies