نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• حسین ویسی ¹
• حامد صاحب هنر ²
• فریدون اسعدی ³
• مصطفی پورکاوه دهکردی ⁴
• علی طاهری فرد ⁵

¹ کارشناسی ارشد دانشگاه امام صادق (ع) و کارشناس موسسه مطالعات انرژی سبحان،

² دکتری اقتصاد انرژی و کارشناس ارشد مؤسسه مطالعات انرژی سبحان،

³ مدیر گروه دفتر انرژی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی

⁴ گروه اقتصاد انرژی، دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران

⁵ دکتری اقتصاد انرژی و عضو هیئت مدیره مؤسسه مطالعات انرژی سبحان

چکیده

قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به کنسرسیومی از شرکت‌های توتال فرانسه با سهم 1/50 درصد، CNPC چین با 30 درصد و شرکت پتروپارس ایران با 9/19 درصد در تیرماه سال 1396 واگذار گردید. در این پژوهش با طراحی مدلی جامع و دقیق، تمامی ابعاد قرارداد مذکور اعم از ملاحظات فنی، پروفایل تولید، قیمت گاز، هزینه‌های پروژه، درآمدهای پروژه با درنظر گرفتن مؤلفه‌های مالی و اقتصادی قرارداد توسعه میدان و سایر موارد به‌صورت پویا، مورد ارزیابی اقتصادی و مالی قرار گرفته است و در نهایت با توجه به نتایج به ‌دست ‌آمده پیشنهادات اجرایی جهت بهبود رژیم مالی قرارداد ارائه شده است. طبق نتایج به ‌دست ‌آمده رژیم مالی این قرارداد اصطلاحاً بازگشتی یا رگرسیو است و افزایش یا کاهش درآمد میدان تأثیری بر سودآوری پیمانکار ندارد. مهم‌ترین ایراد وارد بر این قرارداد، نحوه قیمت‌گذاری گاز تولیدی است که باعث ایجاد قیمت کاذب و به دنبال آن سودآوری

کاذب پروژه و پایین جلوه دادن دریافتی پیمانکار و ایجاد تعهد ضمنی برای بازپرداخت مطالبات پیمانکار از محل عواید سایر میادین هیدروکربوری کشور در صورت کاهش قیمت نفت و میعانات گازی، می‌گردد. نتایج به‌ دست ‌آمده حاکی از آن است که در قیمت‏گذاری گاز غنی، در صورت اعمال قیمت واقع بینانه برای گاز تولیدی، دریافتی پیمانکار خارجی در حالت تنزیل شده، از 6 درصد به 27 درصد افزایش یافته و در طرف مقابل دریافتی دولت نیز از 92 درصد به 67 درصد کاهش خواهد یافت.

کلیدواژه‌ها

• قراردادهای نفتی ایران (IPC)
• توتال
• رژیم مالی
• قیمت‌گذاری گاز

عنوان مقاله [English]

Investigating the Effects of Pricing Mechanism of Rich Gas on the Take of the Parties in the Development Contract of Phase 11 of South Pars

نویسندگان [English]

• hosein veisi ¹
• Hamed Sahebhonar ²
• Freydon Asadi ³
• Mostafa Pourkaveh Dehkordi ⁴
• Ali Taherifard ⁵

¹ Master’s Degree, Imam Sadiq University,

² . Ph.D. in Energy Economics

³ Faculty member and director of energy group in Islamic consultative assembly research center

⁴ Master’s Degree, Imam Sadiq University

⁵ Corresponding Auther, Ph.D. in Energy Economics

چکیده [English]

The contract for the development of phase 11 of South Pars has been signed by a consortium of Total in France with a share of (51%), CNPC in China (30%), and Petropars Iran (19.9%) in July 2017. By using a comprehensive and accurate model designed in this research, all the aspects of the mentioned project, including technical issues, production profile, gas price, project costs, and project revenues were evaluated financially and economically with the consideration of the fiscal and economic components of the development contract in the dynamic manner. Finally, regarding the results, executive suggestions were stated in order to improve the fiscal regime of the contract. According to the findings, the fiscal regime of the contract is so-called regressive and the revenue increase or decrease has no effect on the contractor’s profitability. The most significant drawback of the contract is the pricing mechanism of the produced gas, causing a false price followed by an overestimate of the project’s profit and underestimate of the contractor's take and creating an implicit obligation for repaying the contractor’s dues from their revenues of other hydrocarbon fields of the country in the case of petroleum and gas condensate price drop. The results show that during rich gas pricing, in the case of realistic pricing of the produced gas, the foreign contractor's discounted take would increase from 6% to 27%, and on the opposite side, the government's take would decrease from 92% to 67%.

کلیدواژه‌ها [English]

• Iran Petroleum Contract (IPC)
• Total
• fiscal term
• gas pricing