نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دکتری حقوق خصوصی، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی
2 دانشجوی دکتری رشته اقتصاد نفت و گاز، دانشگاه علامه طباطبائی
3 عضو هیأت علمی دانشگاه خوارزمی
چکیده
انعقاد قراردادهای نفتی با شرکت‌های بین‌المللی برای انجام عملیات بالادستی و پایین‌دستی در صنعت نفت ایران سابقه دیرینه‌ای دارد. پس از کشف نفت، نخستین قرارداد نفتی در سطح بین‌المللی در ایران منعقد شده است. انواع مختلف قراردادهای نفتی در ایران مورد استفاده قرار گرفته‌اند و در اکثر دوره‌ها میزان کفایت قراردادهای منعقد شده، از منظر منافع اقتصادی برای کشور ایران مورد سوال و ابهام بوده است. در این مطالعه برای بررسی این موضوع، قراردادهای بیع متقابل گازی از منظر اقتصادی مورد ارزشگذاری قرار گرفته‌اند و به منظور ارزیابی بهتر، این قراردادها با قرارداد مشارکت در تولید مقایسه شده‌اند. برای این مقاله، فازهای 2 و 3 و همچنین 4 و 5 میدان گازی پارس جنوبی انتخاب شده‌اند و چون این پروژه‌ها در قالب قرارداد بیع متقابل واگذار شده‌اند، ضمن تعریف سناریوهای متفاوت، قالب قراردادی مشارکت در تولید برای آنها شبیه‌سازی شده است. پس از استخراج سناریو برتر در قالب قرارداد مشارکت در تولید برای هر دو پروژه، مشخص شد در اجرای فاز 2 و 3 پارس جنوبی، استفاده از قرارداد مشارکت در تولید و در فاز 4 و 5 پارس جنوبی، استفاده از قرارداد بیع متقابل، برای کشور ایران مطلوب‌تر بوده‌اند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Economic Valuation of the Gas Buyback Contracts in South Pars Field through Comparing with Production Sharing Contracts
نویسندگان [English]
- Abbas Kazemi Najafabadi 1
- Alireza Ghafari 2
- Ali Takroosta 3
چکیده [English]
Signing Oil Contracts with international oil companies for upstream and downstream operations in Iran's oil industry has a long history. After the discovery of oil, the first international oil contract was signed in Iran. Different types of oil contracts have been used in Iran. In most cases, the adequacy of contracts in terms of economic benefits has raised questions and ambiguities for Iran. To investigate this topic, the gas buyback contracts are evaluated from an economic point of view. In order to assess the results more carefully, these contracts are compared with the Production Sharing Contracts. Phases 2 and 3, and also 4 and 5 of South Pars Gas Field have been selected for this paper. Since these projects have been awarded in the form of buy-back contract, in addition of defining different scenarios, the Production Sharing Contract for the project has been simulated. After finding the best scenario in terms of the production sharing contracts for both projects, we found that for phases 2 and 3 of the South Pars, the Production Sharing Contract and for phases 4 and 5, the buyback contract, are proved to be more favorable for Iran.
کلیدواژه‌ها [English]
- Buyback Contract
- Production Sharing Contract
- Iran
)