نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• شراره کاوسی ¹
• محمدعلی فلاحی ²
• محمد جواد رزمی ³

¹ دانشجوی دکتری اقتصاد پردیس بین‌الملل دانشگاه فردوسی مشهد

² عضو هیأت علمی دانشگاه فردوشی مشهد

³ دانشیار دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد

چکیده

درتنظیم قراردادهای نفتی، به‌کارگیری چارچوب قراردادی مناسب که منافع دو طرف را تأمین کند و جذب حداکثری سرمایه خارجی و فن­آوری پیشرفته را در پی­داشته باشد، ضروری است. عنصر کلیدی در خصوص توزیع منافع بین طرفین، انعطاف­پذیری بهینه قرارداد است. در این مقاله برای نخستین بار انعطاف­پذیری رژیم مالی قراردادهای بیع متقابل، مشارکت در تولید و قراردادهای جدید نفتی ایران از طریق شبیه­سازی مدل مالی قرارداد در دو سناریوی سخت­گیرانه و متعارف مطالعه شده است. در سناریوی سخت­گیرانه، پارامترهای قرارداد بیع متقابل میان شرکت ملی نفت و شرکت شل، مبنا قرار گرفته و پارامترهای دو قرارداد دیگر به گونه­ای برآورد شده که نتایج اصلی با نتایج تحقق یافته در قرارداد یاد شده یکسان شود. سپس تأثیر پارامترهای برآوردی بر توزیع درآمد ناخالص و بازدهی طرفین بررسی و با هدف تحلیل میزان انعطاف­پذیری قراردادهای مورد بررسی، به تحلیل حساسیت مؤلفه­های بازدهی داخلی پیمانکار و دریافتی طرفین قرارداد نسبت به تغییرات قیمت و هزینه­های سرمایه­ای و عملیاتی پرداخته شده است. براساس نتایح، رژیم مالی قراردادهای مشارکت در تولید این امکان را به طرفین می­دهد که میان مفاد و ساختار قرارداد با منافع خود تطابق و هماهنگی پدید آورند. این در حالی­ است که برخی ابزارهای ناکارآمد قراردادهای بیع متقابل و قراردادهای جدید نفتی ایران منجر به عدم انعطاف­پذیری بهینه در برابر تغییر شرایط اقتصادی شده است.

کلیدواژه‌ها

• بیع‌متقابل
• مشارکت در تولید
• قراردادهای جدید نفتی
• انعطاف‌پذیری

عنوان مقاله [English]

The Comparative Study of Benefits Distribution Between Parrties of Buy Back, Production Sharing Contract and Iran Petrouleum Contracts (IPC) (A Case Study of Soroush and Nowruz Oil Fields)

نویسندگان [English]

• Sharareh Kavosi ¹
• Mohammad Ali Falahi ²
• Mohammad Javad Razmi ³

¹ Ph.D. Student of Economics, Ferdowsi University of Mashhad International Campus

² Professor of Economics at Ferdowsi University of Mashhad

³ Associate Professor Ferdowsi University of Mashhad

چکیده [English]

In regulating oil contracts applying the appropriate contractual framework is necessary to meets the interests of both parties and maximize the absorption of foreign investment and advanced technology. In terms of distributing benefits between parties, the key element is the contract optimum flexibility. Flexibility of financial regime in buy back contracts, participation in production and Iran new oil contracts through simulation of the financial model using Excel software and Visual Basic programming language under two rigorous and conventional scenarios has been studied for the first t in this manuscript. In rigorous scenario the parameters of buy back contract between Iran national oil company and Shell Co. and parameters of two other contracts are estimated in such a way that original and achieved results are the same. Then, the effect of the estimated parameters on the distribution of gross income and the efficiency of the parties is investigated and with the aim of analyzing the degree of flexibility of contracts, the sensitivity of the efficiency and receipts of the parties to the changing price and capital costs is studied. Results showed financial regime in participation contracts allow the parties to coordinate the contents and structure of the contract with its benefits. While some of the inefficient tools of buy back and Iran new oil contracts have led to a lack of optimal flexibility in changing economic conditions.

کلیدواژه‌ها [English]

• BuyBack
• Production Sharing
• Iran Integrated Petrouleum Contracts
• Flexibility