نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• یونس نادمی ¹
• هدی زبیری ²

¹ استادیار اقتصاد، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)

² استادیار اقتصاد، دانشگاه مازندران

چکیده

سرمایه انسانی یکی از مهمترین نهاده‌های تولید در تابع تولید محسوب می‌شود که این عامل نقشی اساسی در فرآیند توسعه اقتصادی ایفا می‌کند. این عامل در کشورهای نفتی همچون اقتصاد ایران می‌تواند از درآمدهای نفتی و نحوه توزیع رانت نفت تاثیر پذیرد. این اثرات می‌تواند متضاد یا مبهم باشند. هدف از این مقاله بررسی اثرات غیرخطی درآمدهای نفتی بر سرمایه انسانی در ایران در بازه زمانی 1354-1393 می‌باشد. بدین منظور با بکارگیری روش رگرسیون آستانه‌ای به مدلسازی سرمایه انسانی پرداخته شده است. نتایج برآورد مدل حاکی از وجود اثرات غیرخطی درآمدهای نفتی بر سرمایه انسانی است. به عبارت دیگر هنگامیکه نسبت درآمدهای نفتی به تولید ناخالص داخلی کمتر از حدود 09/0 است، افزایش نسبت درآمد نفتی به تولید ناخالص داخلی تاثیری مثبت و معنی‌دار به میزان  21/20 واحد بر سرمایه انسانی دارد. اما پس از عبور از این حد آستانه، افزایش نسبت درآمد نفتی به تولید ناخالص داخلی تاثیری مثبت و معنی‌دار به میزان 37/5 واحد بر سرمایه انسانی دارد. به عبارت دیگر شدت تاثیر درآمدهای نفتی بر سرمایه انسانی به میزان قابل توجهی در رژیم درآمد نفت بالا کاهش یافته است. بر این اساس، افزایش سرمایه انسانی در کشور از مسیر کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی میسر می‌شود. 

کلیدواژه‌ها

• درآمد نفتی
• سرمایه انسانی
• فرضیه نفرین منابع
• ایران
• رگرسیون آستانه‌ای

عنوان مقاله [English]

Oil and Human Capital: Rethinking about Resource Curse Hypothesis in Iran

نویسندگان [English]

• Younes Nademi ¹
• Hoda Zobeiri ²

¹ Assistant Professor of Economics, University of Ayatollah Boroujerdi, Boroujerd, Iran

² Assistant Professor of Economics, University of Mazandaran, Babolsar, Iran

چکیده [English]

Human capital is one of the most important inputs in production function that this factor has a crucial role in economic development process. Human capital in oil-dependent countries such as Iran could be affected by oil revenues as well as the form of distribution of oil rent. These evidences accompanied with contradictory and ambiguous impacts. The aim of this paper is to investigate the nonlinear impact of oil revenue on human capital in Iran during the period of 1975-2014. For this purpose, by using a threshold regression model, human capital has been modeled. The empirical results indicate that when the share of oil revenues in GDP is less than about 0.09, increasing share of oil revenues in GDP has a positive significant impact on human capital that the estimated coefficient is 20.21. But after the threshold level, increasing the share of oil revenue in GDP has a significant positive impact on human capital that the estimated coefficient is 5.37. Therefore, the intensity of oil revenue effect on human capital has been dramatically decreased in high oil revenue regime rather than the low oil revenue regime. Therefore, decreasing dependency to oil revenues increases human capital.

کلیدواژه‌ها [English]

• Oil Revenue
• Human Capital
• Resource Curse Hypothesis
• Iran
• Threshold Regression