نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمدرضا شکوهی ¹
• مهسا سلیمانی ²
• رسول شیخی نژاد مقدم ³
• آیه کاتبی ⁴

¹ استادیار دانشگاه صنعت نفت

² دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده صنعت نفت تهران

³ مشاور امور مالی و قراردادی

⁴ کارشناس حقوقی و قراردادی

چکیده

مقایسه­ی کارایی ِنظام مالیِ قرارداد بیع­متقابل و قرارداد نوین نفتی در مورد یک میدان نفتی به عنوان نمونه­ی موردی با استفاده از مدل‌سازی مالی، هدف اصلی این پژوهش می­باشد. به منظور انجام این مقایسه، شاخص­های نرخ بازگشت سرمایه، دوره­ی بازگشت سرمایه، شاخص سودآوری و ارزش فعلی خالص برای پیمانکار و برای کشور میزبان، شاخص سهم دولت به کار گرفته شده است. علاوه بر این، آنالیز حساسیت بر روی قیمت نفت، با در نظر گرفتن سه سناریو انجام شده است. هم­چنین، مقایسه­ی قرارداد نوین نفتی در حالت همراه با عملیات افزایش/بهبود ضریب بازیافت مدل­سازیِ مالی شده است و با حالت بدون انجام این عملیات از منظر شاخص­های مالی مذکور مورد مقایسه قرار گرفته­اند. نتایج مطالعه نشان می­دهند رژیم مالیِ قرارداد نوین نفتی نسبت به بیع­متقابل برای پیمانکار مطلوب­تر است و برای کارفرما نیز با وجود این که سهم دولت میزبان در قرارداد نوین نفتی نسبت به بیع­متقابل کم­تر شده است، در عین حال این سهم، کماکان درصد قابل ملاحظه­ای را تشکیل می­دهد. در مورد مقایسه­ی مدل مالیِ قرارداد نوین نفتی در حالت همراه با عملیات افزایش/ بهبود ضریب بازیافت و بدون آن می­توان گفت این امر برای دولت در ایران نسبت به پیمانکار منفعت اقتصادی بیشتری دارد به همین دلیل پیمانکار انگیزه­ی کافی برای انجام این عملیات را ندارد و بایستی با انگیزه­های بیشتری او را به سمت انجام این عملیات سوق داد. 

کلیدواژه‌ها

• قرارداد نفتی
• نظام مالی
• قراردادهای بیع‌متقابل
• قراردادهای نوین نفتی ایران

عنوان مقاله [English]

Comparative Study of the Efficiency of Fiscal Regimes of the Buy Back and IPC

نویسندگان [English]

• Mohammad Reza Shokouhi ¹
• Mahsa Soleimani ²
• Rasoul Sheikhinezhad moghaddam ³
• Aye Katebi ⁴

¹ Assistant Professor in Economics, Petroleum University of Technology

² Department of oil and gas economics, Petroleum university of technology

³ financial petroleum expert

⁴ Law expert

چکیده [English]

In this paper, utilizing a cash flow model in an Oil field as a case study, we compare the efficiency of fiscal regimes of buy back and Iranian Petroleum Contract (IPC). In order to implement the mentioned comparison, we have selected influential financial indices such as: internal rate of return (IRR), Net Present value (NPV), Payback period, Profit to investment ratio (PIR) and Government take (GT). Furthermore, considering three price scenarios, sensitivity analysis is performed for different oil prices. Subsequently, we model IPC comprising Enhanced Oil Recovery (EOR (/Improved Oil Recovery) IOR) operations and compare it with IPC without EOR/IOR in terms of the specified indices. Our results indicate that in addition to the more eligibility of IPC for contractors than buy back contracts, Government take is still adequate and noticeable enough in spite of the reduction it would confront in IPC. The paper concludes IPC comprising EOR/IOR is more beneficial to host government than E&P companies, therefore contractors do not have sufficient incentives to apply EOR/IOR operations in which the host government should lead the contractor toward by providing them with mutually acceptable options.

کلیدواژه‌ها [English]

• Oil Contracts
• Fiscal Regime
• Buy Back
• IPC