TY - JOUR ID - 13819 TI - الویت‌بندی روابط متقابل سهم منابع انرژی تجدیدپذیر در توسعه پایدار JO - پژوهشنامه اقتصاد انرژی ایران JA - JIEE LA - fa SN - 2423-5954 AU - امینی, امراله AU - عموزاد خلیلی, حسن AD - استادیار گروه اقتصاد اسلامی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران AD - فارغ‌التحصیل دوره دکتری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 10 IS - 38 SP - 65 EP - 95 KW - انرژی تجدیدپذیر KW - توسعه پایدار KW - الویت‌بندی KW - VIKOR DO - 10.22054/jiee.2022.65768.1883 N2 - امروزه درنتیجه افزایش جمعیت در سراسر جهان تقاضای انرژی افزایش یافته است. با توجه به محدود بودن منابع انرژی فسیلی و مشکلات ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای، توجه بیش از پیش به انرژی‌های تجدیدپذیر ضرورت دارد، زیرا از این طریق می‌توان به اهداف توسعه پایدار دست یافت. بنابراین هدف پژوهش حاضر، ارزیابی مناسب از عملکرد تکنولوژی‌های انرژی‌های تجدیدپذیر و نیز بررسی روابط بین انرژی‌های تجدیدپذیر، انتشار دی‌اکسید کربن و توسعه پایدار در ایران و مقایسه با انرژی‌های تجدیدناپذیر است. به منظور رتبه‌بندی حامل‌های انرژی تجدیدپذیر و شناسایی بهترین نوع آنها جهت تولید برق در ایران از یک مدل تصمیم‌گیری چندمعیاره استفاده شده است. در این راستا با انجام مطالعات کتابخانه‌ای و جمع‌آوری نظرات خبرگان، مجموعه‌ای از معیارها در قالب چهار بعد فنی، اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی تعیین گردیده است. در ادامه با استفاده از رویکرد VIKOR به اولویت‌بندی انرژی‌های تجدیدپذیر متشکل از انرژی‌های بادی، برق آبی، خورشیدی، زیست توده و زمین گرمایی پرداخته شده است. یافته‌های پژوهش بیانگر اولویت بالای انرژی بادی بوده و انرژی‌های خورشیدی، برق آبی، زمین گرمایی و زیست توده در رتبه‌های بعدی جای می‌گیرند. نتایج حاکی از آن است که تأثیر ایجاد تکانه مثبت در سهم انرژی‌های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر توسعه پایدار در ایران مثبت است. UR - https://jiee.atu.ac.ir/article_13819.html L1 - https://jiee.atu.ac.ir/article_13819_2a4e03d35498e6c11fb9d02656acab24.pdf ER -