TY - JOUR ID - 13229 TI - به‌کارگیری رهیافت ترکیبی شاخص میانگین لگاریتمی دیویژیا و شاخص جداسازی (Decoupling) در تجزیه مصرف انرژی بخش کشاورزی ایران JO - پژوهشنامه اقتصاد انرژی ایران JA - JIEE LA - fa SN - 2423-5954 AU - آماده, حمید AU - هاشمی, مهری AD - عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی AD - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد انرژی، دانشگاه علامه طباطبایی. Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 9 IS - 33 SP - 19 EP - 39 KW - شاخص LMDI KW - اثر فعالیت KW - اثر ساختاری KW - اثر شدت انرژی KW - شاخص جداسازی DO - 10.22054/jiee.2021.42822.1661 N2 - در این مقاله مصرف انرژی در بخش کشاورزی با استفاده از شاخص دیویژیا میانگین لگاریتمی به سه عامل اثر ساختاری، اثر فعالیت و اثر شدت انرژی در دوره زمانی 1393ـ1385 برحسب میلیون بشکه معادل نفت خام تجزیه شده است. همچنین با استفاده از ترکیب شاخص دیویژیای میانگین لگاریتمی و شاخص جداسازی، به تحلیل ارتباط بین رشد تولید ناخالص داخلی و مصرف انرژی در این بخش پرداخته شده است. نتایج نشان داده که مصرف انرژی در دوره زمانی مورد بررسی در بخش کشاورزی افزایش داشته است. از بین عوامل، اثر «فعالیت» و «ساختاری» به ترتیب بیشترین سهم و اثر «شدت انرژی» کمترین سهم را در توضیح تغییرات مصرف انرژی این بخش داشته‌اند. همچنین نتایج حاصل از کاربرد شاخص جداسازی نشان داده بخش کشاورزی طی دوره مورد مطالعه سه حالت جداسازی منفی قوی، جداسازی ضعیف و جداسازی منفی گسترده را تجربه کرده است. در بخش کشاورزی تغییر کل مصرف انرژی ناشی از تغییرات حجم تولید که در قالب اثر فعالیت و به‌کار‌گیری صنایع با انرژی‌بری بالا که در قالب اثر ساختاری بیان شده‌اند، به ترتیب بیشترین قدرت توضیح‌دهند‌گی را در تجزیه مصرف انرژی و جداسازی دارند. اما سهم استفاده بهینه از انرژی که در قالب اثر شدت بیان شده است، کمتر است. این نتیجه بیانگر این نکته است که استفاده از صنایع با انرژی‌بری بالا نسبت به عدم استفاده بهینه از انرژی نقش بیشتری در تغییرات کل مصرف انرژی و تغییرات شاخص جداسازی دارد. UR - https://jiee.atu.ac.ir/article_13229.html L1 - https://jiee.atu.ac.ir/article_13229_03553b60a71393a945d5761f6c3b2748.pdf ER -