• مطالعات اقتصادی مرتبط با حامل‌های انرژی (فسیلی، تجدیدپذیر و برق)
منصور زراء‌نژاد؛ آرام امیرنیا
چکیده
هدف اصلی این مطالعه بررسی تأثیر عوامل اقتصادی و اجتماعی بر انتشار دی‌اکسیدکربن است، که به‌عنوان معیاری برای آلودگی محیط زیست در ایران برای دورۀ زمانی 1397-1352 استفاده شده است. به منظور اندازه‌گیری عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر آلودگی محیط زیست، لازم است که به مطالعه تأثیر کوتاه‌مدت و بلندمدت مصرف نفت کوره، شهرنشینی، رشد اقتصادی ...
بیشتر
هدف اصلی این مطالعه بررسی تأثیر عوامل اقتصادی و اجتماعی بر انتشار دی‌اکسیدکربن است، که به‌عنوان معیاری برای آلودگی محیط زیست در ایران برای دورۀ زمانی 1397-1352 استفاده شده است. به منظور اندازه‌گیری عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر آلودگی محیط زیست، لازم است که به مطالعه تأثیر کوتاه‌مدت و بلندمدت مصرف نفت کوره، شهرنشینی، رشد اقتصادی بر انتشار دی‌اکسیدکربن در ایران پرداخت؛ بدین‌منظور از مدل «خودرگرسیون با وقفه‌های توزیعی گسترده» استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد ضریب تصحیح خطای به‌دست آمده در این مدل نشان می‌دهد که در هر دوره 33 درصد از خطای عدم تعادل کوتاه مدت، برای دستیابی به تعادل بلندمدت را تعدیل نماید. طبق برآورد انجام شده، افزایش مصرف نفت کوره، شهرنشینی و رشد اقتصادی هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت تأثیر مثبتی بر انتشار دی‌اکسیدکربن دارد. همچنین نتایج بلندمدت حاکی از آن است که با افزایش یک درصد تولید ناخالص داخلی، مصرف نفت کوره و جمعیت شهری به ترتیب 849/0، 166/0 و 566/1 درصد انتشار دی‌اکسیدکربن را افزایش می‌دهد. لذا اولین اقدام در جهت کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن در کشور، توجه به میزان مصرف نفت کوره است، از این رو می‌توان سیاستگذاری‌هایی جهت استفاده از انرژی‌های جایگزینی مانند انرژی‌های تجدیدپذیر برای کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن پرداخت.
