فریبا اسدی؛ محمد حسین کریم؛ مجید فشاری
چکیده
با وجودِ پتانسیل بالای انرژی زمین‌گرمایی در ایران، تنها 100 مگاوات برق زمین‌گرمایی در سال 1396 بهره‌برداری خواهد شد، زیرا هزینه سوخت که حدود 70 تا90 درصدِ هزینه تمام شده مرسوم(غیر واقعی) نیروگاه‌های حرارتی را تشکیل می‌دهد، یارانه‌های بالایی در چند سال اخیر به آن اختصاص یافته است و هزینه آثار خارجی در هزینه تمام شده برق لحاظ نمی‌شود. ...
بیشتر
با وجودِ پتانسیل بالای انرژی زمین‌گرمایی در ایران، تنها 100 مگاوات برق زمین‌گرمایی در سال 1396 بهره‌برداری خواهد شد، زیرا هزینه سوخت که حدود 70 تا90 درصدِ هزینه تمام شده مرسوم(غیر واقعی) نیروگاه‌های حرارتی را تشکیل می‌دهد، یارانه‌های بالایی در چند سال اخیر به آن اختصاص یافته است و هزینه آثار خارجی در هزینه تمام شده برق لحاظ نمی‌شود. در این پژوهش برآنیم تا هزینه تمام شده واقعی برق زمین‌گرمایی را به تفکیک اجزاء با نیروگاه‌های متداول در ایران مقایسه نماییم. روش هزینه همترازشده شامل هزینه‌های سرمایه‌گذاری، تعمیرات و نگهداری، سوخت و آلایندگی هر یک از فناوری‌های تولید برق می‌باشد. مقایسه هزینه‌های تمام شده برق مفروض بر قیمت صادراتی سوخت و هزینه آثار خارجی نشان می‌دهد که ضریب ظرفیت بالا، عدم نیاز به سوخت‌های فسیلی و هزینه آلایندگی ناچیز، نیروگاه‌های زمین‌گرمایی را با سایر نیروگاه‌های مرسوم در ایران رقابت‌پذیر می‌سازد، در حالی که مقایسه هزینه تمام شده برق مفروض بر قیمت فعلی سوخت و عدم ملاحظات زیست‌محیطی نشان می‌دهد که نیروگاه زمین‌گرمایی در مقایسه با سایر نیروگاه‌های متداول در اولویت آخرِ اقتصادی قرار دارد. این پژوهش پیشنهاد می‌دهد که آزادسازی قیمت تمام شده انرژی و لحاظ هزینه آثار خارجی، اثر قابل توجهی بر توسعه صنعت برق زمین‌گرمایی در ایران دارد و امکان صادرات بیشتر گاز طبیعی را فراهم می‌آورد.
