زهره سلیمیان؛ فاطمه بزازان؛ میرحسین موسوی
چکیده
صنایع انرژیبر بخش قابل توجهی از مصرف انرژی بخش صنعت را بخود اختصاص دادهاند. لذا توجه به بهبود کارایی مصرف انرژی در این بخش از اهمیت ویژهای برخوردار است. بهبود کارایی انرژی پیامدهایی نظیر اثرات بازگشتی و اثرات معکوس خواهد داشت، چرا که کاهش مصرف انرژی متناسب با بهبود کارایی رخ نمیدهد و حتی ممکن است افزایش بازده به کاهش تقاضای ...
بیشتر
صنایع انرژیبر بخش قابل توجهی از مصرف انرژی بخش صنعت را بخود اختصاص دادهاند. لذا توجه به بهبود کارایی مصرف انرژی در این بخش از اهمیت ویژهای برخوردار است. بهبود کارایی انرژی پیامدهایی نظیر اثرات بازگشتی و اثرات معکوس خواهد داشت، چرا که کاهش مصرف انرژی متناسب با بهبود کارایی رخ نمیدهد و حتی ممکن است افزایش بازده به کاهش تقاضای انرژی در سالهای نخست و افزایش آن در سالهای آتی بیانجامد. مقاله حاضر به ارزیابی اثرات بهبود کارایی سوختهای فسیلی در صنایع انرژیبر با استفاده از مدل تعادل عمومی پویای بینزمانی میپردازد. شبیهسازی برای دوره بلندمدت (60 سال) در دو سناریو بهبود کارایی به میزان 1/3 درصد برای صنایع انرژیبر(سناریوی اول) و برای تمام بخشها (سناریوی دوم) به انجام رسیده است. نتایج بیانگر آن است که بهبود کارایی سوختهای فسیلی در صنایع انرژیبر به ایجاد اثرات بازگشتی و کاهش تقاضای سوختهای فسیلی در سناریوی اول منجر میشود. این در حالیاست که بهبود کارایی سوختهای فسیلی در سناریوی دوم، به ایجاد اثرات بازگشتی در سالهای نخست و اثرات معکوس عمدتا از سالهای بیستم به بعد میانجامد. بهعبارت دیگر، در بلندمدت در سناریوی دوم، تقاضای سوختهای فسیلی افزایش خواهد یافت. همچنین بهبود کارایی سبب کاهش قیمتهای تولید انرژی و هزینه تولید محصولات در صنایع انرژیبر میشود. صنایع مواد و محصولات شیمیایی و کانیهای غیر فلزی از بیشترین کاهش قیمت تمام شده در اثر کاهش هزینههای انرژی معادل با 1/1% و 7/0% برخوردار میباشند.
